Nu we weer richting de winter gaan, gaan alle planten in je huis in de rustfase. De groei wordt minder en zo is het ook minder verstandig om nu planten te gaan stekken. Het afgelopen halfjaar heb ik natuurlijk wel veel planten gestekt en ook verschillende blogs met tips hierover geschreven. Vandaag een update over een aantal van mijn stekprojecten en laat ik je zien hoe het nu gaat met mijn plantjes.
Bananenplant
Veruit de meest gelezen artikelen op mijn website zijn de blogs over de bananenplant. Ik heb een basisartikel met alle tips voor de verzorging van je bananenplant, maar ook een stappenplan voor het stekken geschreven. Zelf haalde ik twee stekjes weg bij mijn bananenplant in het voorjaar van dit jaar. De ene stek heb ik inmiddels weggegeven aan een vriendin, maar de ander staat nog steeds vrolijk te groeien in ons huis. Hij kreeg al een iets groter potje en in het voorjaar zal ik hem naar een echt grote pot gaan zetten om hem meer ruimte te geven.
Ananasplant
Bromelia’s (de familie waar de ananasplant in thuishoort) stekken is best een uitdaging. Eerder schreef ik al weleens over de bromelia in het algemeen, maar met het stekken ben ik nog bezig. Een stappenplan heb ik dus nog niet paraat. De stekken moeten namelijk een jaar groeien, voordat ze ook rijp zijn om te gaan bloeien en dus een echte ananasplant te worden. De stekjes die ik weghaalde bij mijn ananasplant groeien nog steeds gestaag door en volgend jaar kan ik dus een poging gaan wagen om ze te laten bloeien. Dit doe je met een appel schijnt het, dus als het lukt, ga ik zeker laten zien hoe ik dit aanpakte. Voor nu nog even geduld dus….
Pilea
Mijn Pilea familie blijft zich uitbreiden. De meeste stekjes geef ik weg aan vriendinnen en ik vind het dan altijd erg leuk om te zien hoe ze daar verder “opgroeien”. Mijn moederplant was deze zomer echt een soort van ontploft en kreeg het krap in haar pot. Tijd dus om die wat uit te dunnen. Ik haalde een stuk of vijf stekken weg die allemaal eigenlijk ook al volgroeid waren. Ze konden dus direct de grond in. De moederplant heeft nu nog twee grote stammen over en de stekken zijn ook al hele planten op zich.
Scindapsus Pictus
Deze Scindapsus blijft toch wel één van mijn favoriete planten. De bladeren hebben een prachtige tekening en hangend langs een kast komt ie onwijs goed tot zijn recht. Het stekken is simpel en is af en toe wel nodig als mijn moederplant weer eens bijna op de grond hangt. Ik merk wel aan deze planten dat het donkere weer ze flink beïnvloedt. Zo groeien zowel moederplant als stek weinig op het moment.
Zaagcactus
De zaagcactus blijft een vrolijkerd in m’n urban jungle. Ik stekte deze al heel lang geleden, maar de groei gaat erg traag. Toch zie ik langzaam maar zeker nieuwe stengels verschijnen bij m’n stek. Echt heel gaaf!
Sansevieria
De Sansevieria groeit eigenlijk net zo traag als de zaagcactus. Ook deze stekte ik ruim anderhalf jaar geleden. Inmiddels is dit toch een aardige plant geworden met meerdere nieuwe bladeren. Geduld wordt dus echt beloond en ik raad je dus aan om niet snel op te geven bij dit soort planten. Lange tijd dacht ik dat het nooit wat ging worden, maar zo lang de stek niet afsterft, kun je gewoon volhouden heb ik gemerkt. In de zomer had m’n Sansevieria stek een relatieve groeispurt, waardoor ie nu de grootte heeft zoals je ziet op de foto.
Monstera Obliqua
De Monstera Obliqua “Monkey Mask” is ook heel makkelijk te stekken. Officieel is dit waarschijnlijk een Monstera Adansonii, aangezien de Obliqua veel grotere gaten in het blad hoort te hebben. In de tuincentra wordt deze echter onder de naam Obliqua verkocht, dus ik blijf hem maar zo noemen…. Snap jij hem nog? Hoe dan ook, ik heb ook deze weer gestekt en heb er zelf een leuke plantenhanger voor geknoopt. Het stekken is makkelijk en heb ik al eerder uitgelegd op mijn blog. Mijn vorige stek is inmiddels enkele meters lang, maar maakt amper bladeren aan. Een heel vreemd gezicht en ik ben er nog niet achter waarom dit zo is.
Huidige stekprojecten
Hoewel ik zelf altijd adviseer om niet te stekken in het najaar/winter, kon ik het toch niet laten. Op de Vtwonen beurs had ik wat planten geleend voor de styling van een stand. Toen één van de hangplanten, een Lepismium Bolivianum, een stengel verloor, vond ik het natuurlijk zonde om die zomaar weg te gooien. Ik zette op hoop van zegen de stengel in een glaasje water en inmiddels groeien er al heel wat worteltjes uit. Leuk om zo aan een nieuwe plant te komen dus!
Verder moest mijn Chinees Lantaarnplantje nodig naar de kapper, dus de afknipsels daarvan probeer ik uiteraard weer te stekken. Verder doe ik nog een poging met een stekje van de lidcactus van m’n schoonmoeder en met de Alocasia Zebrina (schijnt niet mogelijk te zijn, maar wie weet).
Geef een reactie