Nieuwe camera: de Sony A7 II met 24-70 mm f2.8 GM en 50 mm f1.8 lens

Toen m’n oude camera kuren begon te vertonen, werd het tijd voor een nieuwe. Ik vertelde je recent al hoe ik tot mijn keuze kwam en omdat ik veel berichtjes kreeg over welke camera het geworden is, heb ik vandaag een artikel over mijn camera voor je. Ik ben heel tevreden met mijn keuze en wil je dus graag meenemen in mijn ervaringen met de Sony A7 II.

Full frame systeemcamera

De Sony A7 II is een full frame systeemcamera. Dit betekent dat het dus een “mirrorless” systeem is, een camera zonder spiegel dus. Dit in tegenstelling tot de Nikon spiegelreflexcamera die ik hiervoor in mijn bezit had. Waar ik tot voor kort niks moest weten van een spiegelloos systeem, ben ik inmiddels helemaal om. De Sony A7 II doet namelijk zeker niet onder voor een spiegelreflexcamera en het feit dat ie een stuk kleiner is, is natuurlijk onwijs handig. Deze camera heeft daarnaast een full frame sensor. Dit maakt dat het een echte professionele camera is met een een fantastische resolutie.

Eerste indruk Sony A7 II

M’n allereerste ervaringen met het Sony A7 systeem deed ik op bij collega fotograaf Muk van Lil. Zij heeft de Sony A7 III en ik merkte meteen hoe fijn deze camera werkt. Ik schoot er zonder veel ervaring direct mooie, frisse foto’s mee. Toen ik m’n eigen Sony A7 II mee naar huis nam, kon ik dan ook niet wachten om aan de slag te gaan.

Een aantal dingen die ik daarbij tegenkwam waren:

• De camera is niet te zwaar en ligt prettig in de hand. Natuurlijk valt het geringe gewicht weg met de zware 24-70 mm G-Master lens (900 gram) die ik erop heb zitten, maar alsnog voelt het niet lomp aan.
• Het scherm is echt fantastisch. Omdat dit een spiegelloos systeem is, werk je in principe direct vanaf het scherm (de liveview modus op je spiegelreflexcamera). Je hoeft geen knopjes te gebruiken om weer terug te schakelen en door je zoeker te kijken. Gewoon je hoofd voor de zoeker houden, zorgt ervoor dat het LCD scherm zwart wordt en je het beeld in je zoeker ziet. Het scherm is helder, de kleuren zijn accuraat en je ziet direct het effect van je instellingen op het beeld dat je gaat maken.
• De autofocus werkt goed, maar ik werk alsnog tijdens het fotograferen van interieurs vaak met de scherpstelpunten. Het switchen tussen de verschillende instellingen vond ik eerst wat lastig, maar inmiddels heb ik hiervoor de juiste knoppen gevonden.
• De 5-assige beeldstabilisatie is zeer fijn! Zelfs met langere sluitertijden gecombineerd met m’n toch wel zware lens kan ik veel foto’s nog uit de hand schieten. Uiteindelijk schiet ik natuurlijk meestal vanaf statief, maar die beeldstabilisatie werkt wel echt goed!
• Foto’s zijn haarscherp, de automatische witbalans doet zijn werk goed en ik merk dat zelfs onbewerkte beelden al heel erg mooi zijn.
• Waar ik eerst niet zoveel wilde weten van de Wifi functie waarmee je foto’s direct naar je telefoon stuurt, heb ik deze nu wel ontdekt. Handig om je RAW beelden direct naar je iPhone te kunnen sturen en deze te bewerken met de Lightroom app. Zo kun je ze daarna supersnel op Instagram posten.

Zijn er ook minpunten?

Natuurlijk heeft elke camera zijn voor- en nadelen. De perfecte camera bestaat niet en is natuurlijk ook enorm afhankelijk van je wensen. De Sony A7 II voldoet in principe aan al mijn wensen, maar natuurlijk kwam ik ook een paar mindere punten tegen:

• Het beeldscherm is alleen horizontaal (beperkt) kantelbaar. Ja dit mis ik wel, want mijn vorige camera had een kantelbaar en draaibaar beeldscherm. Ideaal als je vanuit een moeilijke hoek in de kamer moet fotograferen. Omdat de camera verder zo fijn is, neem ik dit minpunt voor lief (en dit wist ik natuurlijk ook van tevoren).
• Je kunt enorm veel customizen aan de knoppen. Dit klinkt als een hele fijne functie, maar ik moet zeggen dat het mij in eerste instantie alleen maar in verwarring bracht. Er zijn gewoon teveel opties voor mij. Ik ging allerlei YouTube video’s kijken over dé beste instellingen en geloof mij, dat hielp me niets. De custom knoppen (C1, C2 en C3) kunnen heel handig zijn om hier zelf bepaalde functies in te stellen, maar ik merk tot nu toe dat ik dat weinig gebruik. Wie weet komt dat nog!
• De batterijduur. Hier heb ik zelf eigenlijk nog geen klachten over gehad, maar ik heb hier wel veel over gelezen. Wat ik wel merk, is dat de batterijen sneller leeg gaan dan van mijn spiegelreflexcamera. Ik heb nu twee batterijen in mijn bezit en ik schat in dat ik daar een dag shooten wel mee door moet komen (heeft natuurlijk ook te maken dat ik interieurs fotograaf, als je bruiloften zou doen, is dit natuurlijk anders). Er zijn overigens wel batterygrips verkrijgbaar voor de Sony A7 camera’s (en de Sony A7 III heeft alweer een veel betere batterijduur).
• Tethered shooting rechtstreeks in Lightroom is niet mogelijk. Hier baal ik wel een beetje van. Op een omslachtige manier lukt het wel via een app van Sony en dan de auto-import functie, maar dit maakt het onnodig traag. Je hebt dus Capture One Pro nodig voor tethered shooting (wat ik dan weer een beetje zonde van m’n geld vind).

Mijn Sony lenzen

Nog kort iets over de lenzen die ik bij mijn camera heb. Ik heb gekozen voor de Sony 24-70 mm f2.8 G-Master lens voor mijn professionele fotografie. De G-Master lenzen staan bekend om hun geweldige resolutie én ook prachtige bokeh, dus vandaar deze keuze. Met de 24-70 mm behaal ik in principe alles wat ik nodig heb voor mijn type fotografie. Eerder schreef ik al kort waarom ik als interieurfotograaf juist niet voor een groothoeklens ben gegaan, dus check hier nog even het artikel met mijn tips bij het uitzoeken van je camera en lenzen.

Het maximale diafragma van 2.8 over de gehele linie maakt dat ik ook prachtige detailshots kan maken met een mooie bokeh, dus eigenlijk is dit een hele allround lens voor zowel mijn werk als gewoon voor leuke privébeelden.

Waarom ik dan toch nog een 50 mm lens erbij heb genomen? Dit heeft voor mij vooral te maken met het gewicht hiervan. Ik schiet bijvoorbeeld ook graag wat leuke foto’s als we op pad zijn en dan is een hele lichte lens superfijn om te hebben. De Sony 50 mm f1.8 kost nog geen 200 euro, maar maakt echt mooie foto’s en is dus een prima lens voor erbij. Enige minpuntje is dat de autofocus wat traag is, maar wat verwacht je ook van een full frame lens voor dit bedrag?

Conclusie Sony A7 II

Ik ben enorm blij met deze aankoop! De foto’s die ik uit m’n camera tover, zijn echt haarscherp en hebben voor m’n gevoel eigenlijk amper nog nabewerking nodig. Met de 24-70 mm lens kan ik alle foto’s schieten die ik wil en ik heb dus eigenlijk nog maar één lens nodig tijdens m’n werk. De 50 mm lens erbij zorgt dat ik ook onderweg even een leuk portret kan schieten. Ik merk ook dat ik deze camera privé veel meer meeneem, omdat ie toch een stuk minder lomp is dan m’n oude spiegelreflexcamera.

Mijn enige oproep aan Sony is dan ook om in de volgende Sony A7 een echt kantelbaar en draaibaar beeldscherm te maken. Dat zou hem helemaal perfect maken!

Ook voor andere type fotografen is het Sony A7 systeem de overstap van spiegelreflex naar systeemcamera waard als je het mij vraagt. Zo denk ik dat dit ook een perfect systeem is voor veel bruilofstfotografen, vanwege het formaat, de snelheid en de prettige autofocus van de Sony A7 (maar kies dan wel de Sony A7 III, want die heeft 2 SD kaart slots en de II niet ;)).

Je koopt de Sony A7 II systeemcamera online bij o.a. Cameraland.